ลุ่มน้ำโขง(ตะวันออกเฉียงเหนือ)

แม่น้ำสาขาของแม่น้ำโขง(ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ)

สภาพทั่วไปของพื้นที่ลุ่มน้ำโขง(ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ) ลุ่มน้ำสาขาแต่ละลุ่มน้ำ                 ทั้ง  ๘  จังหวัด  มีลุ่มน้ำสาขา  ๒๙ ลุ่มน้ำ  ครอบคลุมพื้นที่ ๘ จังหวัด  คือ  จังหวัดอุดรธานี   จังหวัดหนองคาย  จังหวัดหนองบัวลำภู  จังหวัดเลย  จังหวัดสกลนคร  จังหวัดนครพนม  จังหวัดมุกดาหาร  จังหวัดอำนาจเจริญ

พื้นที่ลุ่มน้ำโขง (ตะวันออกเฉียงเหนือ) ทั้งหมดรวมประมาณ ๔๖,๙๓๒ ตารางกิโลเมตร แบ่งออกเป็น ๒๙ ลุ่มน้ำสาขา ๕ กลุ่มลุ่มน้ำ ครอบคลุมพื้นที่ ๙ จังหวัด ได้แก่ เลย หนองคาย อุดรธานี หนองบัวลำภู สกลนคร นครพนม มุกดาหาร อำนาจเจริญและอุบลราชธานี ๘๒ อำเภอ ๖๑๘ ตำบล ๕,๖๐๘ หมู่บ้าน พื้นที่ลุ่มน้ำสาขา ขอบเขตลุ่มน้ำและการจัดกลุ่มลุ่มน้ำสามารถแสดงลักษณะเฉพาะของลุ่มน้ำโขง (ตะวันออกเฉียงเหนือ)  คือ ทุกลำน้ำในแต่ละลุ่มน้ำสาขาจะไหลลง แม่น้ำโขง ซึ่งเป็นทางน้ำธรรมชาติระหว่างประเทศ

ลำน้ำส่วนใหญ่ในลุ่มน้ำโขงจะมีความยาวของลำน้ำน้อยกว่า ๕๐ กิโลเมตร และมีความลาดชันของลำน้ำมาก จึงมีการกัดเซาะสูง หากมีฝนตกหนักจะเกิดน้ำป่าไหลหลากรุนแรง พื้นที่การเกษตรจะอยู่บริเวณสองฝั่งของลำน้ำ พื้นที่อาศัยจะอยู่บริเวณตอนกลางและท้ายของลำน้ำ

๑.  ลุ่มน้ำสวย พื้นที่ลุ่มน้ำ ๑,๓๓๖.๙๖ ตร.กม. หรือ ๘๓๕,๖๐๑.๐๗ ไร่

                   พื้นที่ส่วนใหญ่เป็นที่ราบเรียบโดยเฉพาะบริเวณตอนล่างของลุ่มน้ำซึ่งอยู่ทางทิศเหนือใกล้จุดบรรจบแม่น้ำโขง  จะมีหนอง  บึง  กระจายอยู่ทั่วไป  ส่วนพื้นที่ตอนบนซึ่งอยู่ทางทิศใต้จะมีลักษณะเป็นพื้นที่ลาดและเนินเตี้ยๆไ เล็กน้อยในพื้นที่ต้นน้ำ  และมีลำน้ำสาขาย่อยๆ กระจายอยู่ ครอบคลุมพื้นที่  ๒ จังหวัด คือ จังหวัด

อุดรธานี และหนองคาย  มีลุ่มน้ำสาขา  ๕ ลุ่มน้ำ คือ ห้วยน้ำสวยตอนบน ห้วยธง ห้วยน้ำสวยตอนกลาง ลำน้ำเพ็ญ ห้วยน้ำสวยตอนล่าง  เมื่อปี  พ.ศ. ๒๕๕๐  มีจำนวนประชากรประมาณ  ๒๖๗,๙๒๕  คน(เต็มพื้นที่)

สภาพปัญหา

                   - ขาดแคลนน้ำเพื่อการเกษตรและอุปโภคบริโภค

                   - น้ำท่วม

๒.  ลุ่มน้ำโมง พื้นที่ลุ่มน้ำ ๒,๖๔๕.๙๒ ตร.กม. หรือ ๑,๖๕๓,๗๐๒.๑๘ ไร่

                    ประกอบด้วยส่วนปลายของแนวเทือกเขาภูพานกั้นระหว่างพื้นที่พื้นที่ลุ่มน้ำตอนบนและลุ่มน้ำตอนล่างในแนวทิศตะวันตกเฉียงเหนือลงสู่ทิศตะวันออกเฉียงใต้  ส่วนต้นน้ำของลำน้ำสาขาอื่นๆ ที่อยู่ทางทิศใต้เป็นเพียงเนินเขา  และพื้นที่ลาดเท  สภาพพื้นที่ส่วนใหญ่เป็นพื้นที่ราบถึงราบเรียบ ครอบคลุมพื้นที่  ๔  จังหวัด คือ เลย หนองบัวลำภู อุดรธานี หนองคาย มีลุ่มน้ำสาขา  ๖ ลุ่มน้ำ คือ น้ำโมงตอนบน ห้วยน้ำบน น้ำโมงตอนกลาง ห้วยซีด ห้วยทอน และน้ำโมงตอนล่างจำนวนประชากรเมื่อปี  พ.ศ. ๒๕๕๐  มีจำนวนประชากรประมาณ  ๓๓๘,๘๔๗  คน

สภาพปัญหา

                   - ขาดแคลนน้ำเพื่อการเกษตรและอุปโภคบริโภค

                   - น้ำท่วม ตลิ่งพังทลาย

                   - คุณภาพน้ำ

๓.  ลุ่มน้ำสาน พื้นที่ลุ่มน้ำ ๘๘๑.๖๕ ตร.กม. หรือ ๕๕๑,๐๓๒.๑๕ ไร่

                   ประกอบด้วยแนวเขาสูงเกือบตลอดทั้งพื้นที่ลุ่มน้ำ  โดยเฉพาะทางทิศใต้ และทิศตะวันออกซึ่งเป็นพื้นที่ต้นน้ำมีระดับความสูงประมาณ  ๑,๓๐๐  ม.รทก.  และค่อยๆ ลดลงเทลงมาบริเวณตอนกลางของพื้นที่ซึ่งมีลักษณะเป็นที่ลาดค่อนข้างชัน  มีพื้นที่ราบเพียงเล็กน้อยเฉพาะบริเวณริมลำน้ำสายหลัก  ได้แก่  ลำน้ำสาน  และห้วยน้ำเขามัน ครอบคลุมพื้นที่ จังหวัดเลย มีลุ่มน้ำสาขา ๓ ลุ่มน้ำ  คือ  ห้วยน้ำเข้ามัน  น้ำสานตอนบน  และน้ำสานตอนล่างจำนวนประชากรเมื่อปี  พ.ศ. ๒๕๕๐  มีจำนวนประชากรประมาณ  ๓๗,๘๔๐  คน

สภาพปัญหา

                   - ขาดแคลนน้ำเพื่อการเกษตรและอุปโภคบริโภค

                   - น้ำท่วม ตลิ่งพังทลาย

                   - มลพิษทางน้ำ

๔.  ลุ่มน้ำโสม พื้นที่ลุ่มน้ำ ๑,๑๑๘.๙๕ ตร.กม. หรือ ๖๙๙,๓๔๓.๓๒ ไร่

                   ประกอบด้วยแนวเขาสูงทางทิศตะวันออกของพื้นที่  โดยแนวเขาทางทิศตะวันตกจะมีระดับความสูงประมาณ  ๖๐๐  ม.รทก.  ซึ่งสูงกว่าทางทิศตะวันออกที่มีระดับประมาณ  ๕๐๐  ม.รทก.  จากแนวเขาทั้ง  ๒  ด้าน  จะค่อยลดหลั่นและลาดเทลงสู่ลำน้ำที่อยู่ตอนกลางพื้นที่  สภาพพื้นที่ส่วนใหญ่เป็นภูเขาและพื้นที่ลาดชัน  มีพื้นที่ราบไม่มากนักโดยที่ราบส่วนใหญ่จะกระจายอยู่ตาม ๒  ฝั่งลำน้ำเป็นแห่งๆ ไป ครอบคลุมพื้นที่ ๒ จังหวัด คืออุดรธานี หนองคาย มีลุ่มน้ำสาขา ๓ ลุ่มน้ำ  คือแม่น้ำโสมตอนบน  ห้วยน้ำราง  และห้วยน้ำโสมตอนล่าง ข้อมูลจำนวนประชากรจาก ประมาณ  ๘๘,๑๖๓  คน  (เต็มพื้นที่)

สภาพปัญหา

                   - ขาดกฎระเบียบการใช้น้ำ

                   - ขาดแคลนน้ำเพื่อการเกษตรและอุปโภคบริโภค

                   - น้ำเสีย น้ำท่วม ป่าเสื่อมโทรม

๕.  ลุ่มน้ำแม่น้ำโขงส่วนที่ ๓  พื้นที่ลุ่มน้ำ ๖๙๐.๐๑ ตร.กม. หรือ ๔๓๑,๒๕๙.๒๕ ไร่

                    ประกอบด้วยเขาล้อมรอบทั้งทางด้านทิศใต้  ทิศตะวันตก  และทิศตะวันออก  มีความสูงประมาณ  ๑,๐๐๐  ม.รทก.  และค่อยๆ  ลาดลงทางทิศเหนือ  สภาพพื้นที่ส่วนใหญ่เป็นเขาสูง และเป็นต้นน้ำของลำน้ำสาขาเล็กๆ  ที่ลาดชันหลายสายไหลลงสู่ลำน้ำเหืองซึ่งเป็นลำน้ำของแม่น้ำโขงทางทิศเหนือ ครอบคลุมพื้นที่จังหวัดเลย มีลุ่มน้ำสาขา ๓ ลุ่มน้ำ  คือแม่น้ำโขงส่วนที่  ๓  ตอนบน น้ำหู  และแม่น้ำโขงส่วนที่ ๓  ตอนล่าง จำนวนประชากร ๑๕,๑๕๘  คน  (เต็มพื้นที่)

สภาพปัญหา

                   - ขาดแคลนน้ำเพื่ออุปโภค-บริโภค

                   - แหล่งน้ำตื้นเขิน

                   - ป่าต้นน้ำถูกทำลาย ภัยแล้ง

                   - น้ำท่วมพื้นที่การเกษตร

๖.  ลุ่มน้ำแม่น้ำโขงส่วนที่ ๔ พื้นที่ลุ่มน้ำ ๗๙๔.๐๙ ตร.กม. หรือ ๔๙๖,๓๐๘.๒๗ ไร่

                   ประกอบด้วยแนวเขากระจายตัวอยู่ตลอดทั้งพื้นที่ลุ่มน้ำ  โดยเฉพาะแนวเขาทางด้านทิศใต้  ซึ่งเป็นพื้นที่ต้นน้ำมีระดับความสูงประมาณ  ๖๐๐  ม.รทก.  และระดับความสูงของแนวเขาจะค่อยๆ ลดลง  ทางทิศเหนือจะเหลือระดับความสูงประมาณ  ๓๐๐  ม.รทก.  แนวเขาเหล่านี้ก่อให้เกิดลำน้ำสาขาเล็กๆ  ที่ลาดชันหลายสายไหลลงสู่ลำน้ำเหืองซึ่งเป็นลำน้ำโขงทางด้านทิศเหนือ ครอบคลุมพื้นที่จังหวัดเลย มีลุ่มน้ำสาขา ๓ ลุ่มน้ำ  คือแม่น้ำโขงส่วนที่ ๔  ตอนบน  น้ำคาน  และแม่น้ำโขงส่วนที่ ๔  ตอนล่าง จำนวนประชากร ๔๕,๓๕๑  คน  (เต็มพื้นที่)

สภาพปัญหา

                    - ขาดแคลนน้ำเพื่อการเกษตรและอุปโภคบริโภค  การแย่งน้ำเพื่อการเกษตร

                    - น้ำตื้นเขิน ตลิ่งพัง

๗.  ลุ่มน้ำแม่น้ำโขงส่วนที่ ๕ พื้นที่ลุ่มน้ำ ๑,๗๖๐.๘๔ ตร.กม. หรือ ๑,๑๐๐,๕๒๒.๒๙ ไร่

                   ประกอบด้วยแนวเขากระจายอยู่เกือบตลอดทั้งพื้นที่ลุ่มน้ำ  โดยมีระดับความสูงประมาณ  ๖๐๐ม.รทก.  แนวเขาเหล่านี้ก่อให้เกิดลำน้ำสาขาเล็กๆ ที่ลาดชันหลายสายจากทางทิศใต้ไหลลงสู่แม่น้ำโขงทางด้านทิศเหนือ สภาพพื้นที่ส่วนใหญ่เป็นภูเขาและพื้นที่ลาดชัน  มีพื้นที่ราบไม่มากนัก ครอบคลุมพื้นที่ ๓ จังหวัด คือ เลย  อุดรธานี  หนองคาย  มีลุ่มน้ำสาขา  ๔  ลุ่มน้ำ  คือ  แม่น้ำโขงส่วนที่  ๕  ตอนบน  ห้วยน้ำชม  ห้วยสะงาว  และแม่น้ำโขงส่วนที่ ๕  ตอนล่าง จำนวนประชากร ๙๕,๓๐๗  คน  (เต็มพื้นที่)

สภาพปัญหา

                   - ขาดแคลนน้ำเพื่อการเกษตร

                   - ปัญหาน้ำท่วม

                    - ตลิ่งพัง

๘.  ลุ่มน้ำแม่น้ำโขงส่วนที่ ๖ พื้นที่ลุ่มน้ำ ๕๕๓.๔๕ ตร.กม. หรือ ๓๔๕,๙๐๘.๕๖ ไร่

                    เป็นพื้นที่ราบลุ่มริมแม่น้ำโขงดังนั้นสภาพพื้นที่ส่วนใหญ่จึงประกอบด้วยพื้นที่ราบส่วนใหญ่  มีหนอง  บึง  กระจายอยู่ในพื้นที่ค่อนข้างมาก  และมีลำน้ำสายสั้นๆ หลายสายไหลลงสู่แม่น้ำโขงโดยตรง ครอบคลุมพื้นที่ ๒ จังหวัด คือ อุดรธานี  หนองคาย  มีลุ่มน้ำสาขา  ๑ ลุ่มน้ำ คือ แม่น้ำโขงส่วนที่ ๖ จำนวนประชากร ๑๔๗,๔๓๔  คน  (เต็มพื้นที่)

สภาพปัญหา

                   - ขาดแคลนน้ำเพื่อการเกษตร และอุปโภคบริโภค

                   - ปัญหาน้ำท่วม

๙.  ลุ่มน้ำแม่น้ำโขงส่วนที่ ๗ พื้นที่ลุ่มน้ำ ๒,๕๕๖.๘๕ ตร.กม. หรือ ๑,๔๗๓,๐๓๓.๐๕ ไร่

                   ขอบเขตของพื้นที่ลุ่มน้ำทางทิศเหนือ  ทิศตะวันออก  และทิศตะวันตกจรดแม่น้ำโขง  ช่วงกั้นพรมแดนระหว่างประเทศไทยและสาธารณรัฐประชาธิปไตรประชาชนลาว  ส่วนทางทิศใต้อยู่แนวสันปันน้ำแม่น้ำสงคราม  ห้วยคอง  ห้วยฮี้  กับลำน้ำสาขาย่อยที่ไหลลงสู่แม่น้ำโขงโดยตรงลักษณะพื้นที่โดยทั่วไปเป็นพื้นที่ราบบริเวณติดแม่น้ำโขง ทางทิศใต้ของพื้นที่ลุ่มน้ำจะเป็นที่ดอน มีที่ราบตามแนวลำน้ำค่อนข้างน้อย ครอบคลุมพื้นที่ ๒ จังหวัด คือ หนองคาย นครพนม มีลุ่มน้ำสาขา  ๔ ลุ่มน้ำ คือ แม่น้ำโขงส่วนที่ ๗ ตอนบน  แม่น้ำโขงส่วนที่ ๗ ตอนกลาง ห้วยบังบาตร และแม่น้ำโขงส่วนที่ ๗ ตอนล่าง  มีประชากร  ประมาณ  ๓๓๘,๘๔๗  คน  (เต็มพื้นที่)

สภาพปัญหา

                   - ขาดแคลนน้ำเพื่อการเกษตร และอุปโภคบริโภค น้ำท่วม ตลิ่งพัง

                   - ขาดจิตสำนึกในการอนุรักษ์ทรัพยากรน้ำ

                   - ขาดการจัดตั้งกลุ่มองค์กรผู้ใช้น้ำ

๑๐.  ลุ่มน้ำแม่น้ำโขงส่วนที่ ๘ พื้นที่ลุ่มน้ำ ๑,๑๔๕.๑๗ ตร.กม. หรือ ๗๑๕,๗๒๙.๗๒ ไร่

                   มีแนวสันปันน้ำความสูงประมาณ  ๑๖๐ – ๑๙๐ ม.รทก.  เป็นแนวแบ่งเขตระหว่างลุ่มน้ำย่อย แม่น้ำโขงส่วนที่  ๘ กับลุ่มน้ำย่อยน้ำก่ำตลอดแนวทิศตะวันออกของลุ่มน้ำติกับแม่น้ำโขงในจังหวัดนครพนม  ทิศตะวันตกของลุ่มน้ำเป็นต้นกำเนิดลำน้ำสายหลักคือ ห้วยบ่อ  ห้วยบังกอ  ห้วยบังฮวก  พื้นที่ลุ่มน้ำตอนบนเป็นภูเขาสูง  ที่ลาดชัน  และลดหลั่นเป็นเนินสูง  ตรงกลางเป็นที่ราบถึงลูกคลื่นลอนลาด  ตอนล่างเป็นที่ที่ค่อนข้างราบถึงราบเรียบ ครอบคลุมพื้นที่จังหวัดนครพนม  มีลุ่มน้ำสาขา  ๓ ลุ่มน้ำ คือ ห้วยบ่อ ห้วยบังกอ ห้วยบังฮวก จำนวนประชากร ๒๑๔,๐๘๖ คน

สภาพปัญหา

                   - ขาดแคลนน้ำเพื่อการเกษตร และอุปโภคบริโภค

                   - น้ำท่วมพื้นที่เกษตร

                   -การบริหารจัดการน้ำไม่มีประสิทธิภาพ

๑๑.  ลุ่มน้ำแม่น้ำโขงส่วนที่ ๙ พื้นที่ลุ่มน้ำ ๔๔๙.๙๒ ตร.กม. หรือ ๒๘๑,๒๐๒.๐๕ ไร่

                   มีแนวสันปันน้ำความสูงประมาณ  ๒๐๐  ม.รทก.  เป็นแนวแบ่งเขตระหว่างลุ่มน้ำย่อยแม่น้ำโขงส่วนที่ ๙  กับลุ่มน้ำย่อยห้วยน้ำก่ำ  ลุ่มน้ำย่อยห้วยบางทราย  ตลอดแนวทิศตะวันออกของลุ่มน้ำอยู่ติดกับแม่น้ำโขงในจังหวัดมุกดาหาร  ทางทิศตะวันตกของลุ่มน้ำเป็นต้นกำเนิดของห้วยชะโนด  พื้นที่ลุ่มน้ำตอนบนเป็นภูเขาสูง  ที่ลาดชันและลดหลั่นเป็นเนินสูง  ตอนกลางเป็นที่ราบถึงลูกคลื่นลอนลาด  ตอนล่างเป็นที่ที่ค่อนค่างราบถึงราบเรียบ ครอบคลุมพื้นที่ ๒ จังหวัด คือ นครพนม มุกดาหารมีลุ่มน้ำสาขา  ๑ ลุ่มน้ำ คือ แม่น้ำโขงส่วนที่ ๙  จำนวนประชากร ๖๖,๒๔๓  คน

สภาพปัญหา

-  ขาดแคลนน้ำเพื่อการเกษตร และอุปโภคบริโภค

                   - น้ำท่วม

                   - คุณภาพน้ำ

๑๒.  ลุ่มน้ำห้วยคอง  พื้นที่ลุ่มน้ำ ๗๐๙.๓๑ ตร.กม. หรือ ๔๔๓,๓๒๐.๔๔ ไร่

                   ขอบเขตลุ่มน้ำทางทิศเหนืออยู่บนแนวสันปันน้ำของห้วยคองกับลำน้ำย่อยที่ไหลลงแม่น้ำโขง  ทางทิศตะวันออกอยู่บนแนวสันปันน้ำของห้วยซาวกับห้วยฮี้  ทิศตะวันตกอยู่บนแนวสันปันน้ำของห้วยอังฮ๋า ซึ่งอยู่ในลุ่มแม่น้ำโขงส่วนที่ ๗  ทางทิศใต้อยู่บนแนวสันปันน้ำระหว่างห้วยคองกับห้วยขมิ้นและจุดบรรจบห้วยคองกับแม่น้ำสงคราม ครอบคลุมพื้นที่ จังหวัดหนองคาย มีมีลุ่มน้ำสาขา  ๒ ลุ่มน้ำ คือ ห้วยคองสายหลัก และห้วยขาว จำนวนประชากร ๖๓,๘๓๖ คน

สภาพปัญหา

                   - ขาดแคลนน้ำเพื่อการเกษตร และอุปโภคบริโภค น้ำท่วม ตลิ่งพัง

                   - น้ำท่วมพื้นที่ทำการเกษตร

                   - ไม่มีการปรับปรุงระบบการปลูกพืช

๑๓.  ลุ่มน้ำห้วยดาน พื้นที่ลุ่มน้ำ ๖๗๕.๗๗ ตร.กม. หรือ ๔๒๒,๓๕๓.๔๔ ไร่

                   ขอบเขตของพื้นที่ทางด้านทิศเหนืออยู่บนจุดบรรจบระหว่างห้วยดานกับห้วยหลวง                            ด้านทิศตะวันออกอยู่บนแนวสันปันน้ำห้วยดานและห้วยหลวง  ทางทิศใต้อยู่บนแนวปันลุ่มน้ำโขงอีสานและลุ่มน้ำชี

สภาพพื้นที่ส่วนใหญ่เป็นที่ราบพื้นที่ราดจากทางทิศใต้และทิศตะวันออกมาทางทิศเหนือ  ระดับความสูงของพื้นที่อยู่ที่  ประมาณ  ๑๗๐ – ๑๙๐  ม.รทก. ครอบคลุมพื้นที่ จังหวัดอุดรธานี  มีลุ่มน้ำสาขา  ๒ ลุ่มน้ำ คือ ห้วยดานตอนบน  และห้วยดานตอนล่าง  จำนวนประชากร ๑๒๑,๒๔๔  คน  (เต็มพื้นที่)

สภาพปัญหา

                   - ขาดแคลนน้ำเพื่อการเกษตร และอุปโภคบริโภค น้ำท่วม ตลิ่งพัง

                   - น้ำท่วมพื้นที่ทำการเกษตร

                   - ไม่มีการปรับปรุงระบบการปลูกพืช

๑๔.  ลุ่มน้ำห้วยหลวง พื้นที่ลุ่มน้ำ ๓,๔๑๗.๖๔ ตร.กม. หรือ ๒,๑๓๖,๐๒๓.๐๗ ไร่

                    ขอบเขตลุ่มน้ำทางเหนือจรดแม่น้ำโขงเขตแดนประเทศไทยและสปป.ลาว  ด้านตะวันออกอยู่บนแนวสันปันน้ำระหว่างห้วยหลวงกับแม่น้ำสงคราม  และห้วยคอง  ด้านทิศตะวันตกและทิศใต้จรดภูเขาภูพานบนแนวสันปันน้ำ ตอนใต้ของลุ่มน้ำมีแนวภูเขาภูพานโอบจากด้านทิศตะวันตกมาถึงทิศใต้  พื้นที่ลาดชันลงมาจนสุดแนวที่เขื่อนห้วยหลวง  ครอบคลุมพื้นที่ ๓จังหวัด คือ อุดรธานี  หนองคาย หนองบัวลำภูมีลุ่มน้ำสาขา  ๗ ลุ่มน้ำ คือ ห้วยหลวงส่วนที่ ๑  ห้วยหลวงส่วนที่ ๒  ห้วยหลวงส่วนที่ ๓  ห้วยหลวงส่วนที่ ๔ ห้วยหลวงส่วนที่ ๕ ห้วยเจียมและห้วยหลวงส่วนที่ ๖ จำนวนประชากร               ๗๖๕,๘๙๙ คน

สภาพปัญหา

                   - ขาดแคลนน้ำเพื่อการเกษตร และอุปโภคบริโภค น้ำท่วม ตลิ่งพัง

                   - มีการบุกรุกพื้นที่อ่างเก็บน้ำ

                   - ขาดการบริหารจัดการ

๑๕.  ลุ่มน้ำห้วยฮี้ พื้นที่ลุ่มน้ำ ๗๔๓.๖๐ ตร.กม. หรือ ๔๖๔,๗๕๐.๐๔ ไร่

                   ขอบเขตลุ่มน้ำทางทิศตะวันออกอยู่บนแนวปันน้ำของแนวเขาภูกิ่ว  และแนวสันปันน้ำของลำน้ำสาขาของห้วยบังบาตรกับลำน้ำสาขาห้วยทรายใหญ่  ซึ่งไหลไปลงอ่างเก็บน้ำห้วยฮี้  ขอบเขตลุ่มน้ำทางทิศเหนืออยู่บนแนวสันปันน้ำของห้วยฮี้กับลำน้ำสาขาที่ไหลลงกุดทิงใหญ่  ทางทิศตะวันตกอยู่บนแนวสันปันน้ำของห้วยฮี้กับแม่น้ำสงคราม  ขอบเขตทิศใต้อยู่บนจุดบรรจบระหว่างห้วยฮี้กับแม่น้ำสงคราม  ครอบคลุมพื้นที่ ๒ จังหวัด คือ หนองคาย นครพนม มีลุ่มน้ำสาขา  ๓ ลุ่มน้ำ คือ ห้วยฮี้ตอนบน ห้วยทรายใหญ่ ห้วยฮี้ตอนล่าง จำนวนประชากร ๘๕,๑๙๔ คน

สภาพปัญหา

                   - ขาดแคลนน้ำเพื่อการเกษตร และอุปโภคบริโภค น้ำท่วม

                   - น้ำมีสารพิษเจือปนและไม่มีคุณภาพ

                   - ขาดแผนงานการจัดการให้องค์กร

๑๖.  ลุ่มน้ำห้วยน้ำปวน พื้นที่ลุ่มน้ำ ๑,๐๘๔.๐๐ ตร.กม. หรือ ๖๗๗,๔๙๘.๔๕ ไร่

                   ประกอบด้วยลำน้ำสาขาที่สำคัญ  ๒  สาย  คือ  ลำน้ำสวนซึ่งไหลจากแนวเขาทางทิศเหนือลงสู่ทิศใต้มาบรรจบกับลำน้ำปวนซึ่งไหลจากที่ลาดสูงจากทิศทางเหนือก่อนจะไหลไปบรรจบกับแม่น้ำเลย  สภาพพื้นที่ส่วนใหญ่เป็นเป็นลาดเทมีความชันไม่มากนักจากต้นน้ำมายังแม่น้ำสายหลัก  และมีลักษณะเป็นพื้นที่บริเวณ  ๒  ฝั่งลำน้ำสายหลัก  ตลอดทั้งพื้นที่ลุ่มน้ำมีแนวเขาสูงไม่มากนัก  ครอบคลุมพื้นที่จังหวัดเลยมีลุ่มน้ำสาขา ๓ ลุ่มน้ำ  คือห้วยน้ำสวยห้วยน้ำปวนตอนบน  และห้วยน้ำปวนตอนล่าง  จำนวนประชากร ๑๐๖,๗๗๕ คน(เต็มพื้นที่)

สภาพปัญหา

                   - ขาดแคลนน้ำเพื่อการเกษตร และอุปโภค บริโภค

                   - น้ำท่วม

- ภัยแล้ง

๑๗.  ลุ่มน้ำห้วยน้ำหมัน  พื้นที่ลุ่มน้ำ ๖๑๙.๕๙ ตร.กม. หรือ ๓๘๗,๒๔๖.๕๑ ไร่

                    ประกอบด้วยแนวเขาสูงเกือบตลอดทั้งพื้นที่ลุ่มน้ำ  มีพื้นที่ราบเป็นส่วนน้อยเฉพาะบริเวณลำน้ำหมันซึ่งอยู่ตอนกลางของพื้นที่มีลักษณะเป็นพื้นที่ราบแคบๆ  ตามแนวลำน้ำจากช่วงกลางของลุ่มน้ำไปจรดลำน้ำเหือง  แนวทางแนวเขาทางทิศใต้ซึ่งเป็นพื้นที่ลุ่มน้ำตอนบนมีสภาพเป็นภูเขาสูงชันมีระดับความสูง และค่อยลดหลั่นลงมาทางทิศเหนือซึ่งเป็นพื้นที่ลุ่มน้ำตอนล่างเหลือ ครอบคลุมพื้นที่จังหวัดเลย มีลุ่มน้ำสาขา  ๒  ลุ่มน้ำ  คือ  น้ำหมันตอนบน  และน้ำหมันตอนล่าง จำนวนประชากร ๓๐,๒๘๔  คน(เต็มพื้นที่)

สภาพปัญหา

                   - ขาดแคลนน้ำเพื่อการเกษตร และอุปโภค บริโภค

                   - น้ำท่วม  

- มลพิษทางน้ำ

- ตลิ่งพัง

๑๘.  ลุ่มน้ำแม่น้ำเลยตอนล่าง พื้นที่ลุ่มน้ำ ๒,๙๒๒.๓๒ ตร.กม. หรือ ๑,๘๒๖,๔๕๐.๓๒ ไร่

มีแนวเขาสูงชันทางทิศใต้และทิศตะวันตก  ซึ่งเป็นพื้นที่ต้นน้ำ  และก่อให้เกิดลำน้ำสาขาที่สำคัญหลายสายใด้แก่  น้ำเลย  น้ำคู้  น้ำทบ  น้ำฮวย  น้ำลาย  และน้ำหมาน  โดยแนวเขาที่มีระดับสูงอยู่ทางทิศใต้ซึ่งเป็นต้นกำเนิดของน้ำเลยและค่อยๆ ลดหลั่นมาทางทิศเหนือส่วนพื้นที่ตอนล่างของลุ่มน้ำจะเป็นพื้นที่ราบ  และที่ลาดผืนใหญ่ ครอบคลุมพื้นที่จังหวัดเลย มีลุ่มน้ำสาขา ๙  ลุ่มน้ำ  คือ  แม่น้ำเลยส่วนที่ ๑  น้ำคู้  แม่น้ำเลยส่วนที่  ๒  น้ำทบ  แม่น้ำเลยส่วนที่  ๓  ห้วยน้ำฮวย  ห้วยน้ำลาย  ห้วยน้ำหมาน  และแม่น้ำเลยส่วนที่  ๔ จำนวนประชากร ๒๖๒,๕๐๗  คน(เต็มพื้นที่)

สภาพปัญหา

                   - ขาดแคลนน้ำเพื่อการเกษตร อุปโภค-บริโภค

-ไม่มีที่ทิ้งขยะ

                   - น้ำท่วม

- มลพิษทางน้ำ

- ตลิ่งพัง

- ตะกอนในน้ำมีมาก

- เกิดมลพิษทางน้ำ

๑๙.  ลุ่มน้ำแม่น้ำสงครามตอนบน พื้นที่ลุ่มน้ำ ๓,๒๗๐.๘๑ ตร.กม. หรือ ๒,๐๔๔.๗๒ ไร่

                    ขอบเขตลุ่มน้ำทางเหนืออยู่บนแนวสันปันน้ำระหว่างแม่น้ำสงครามกับห้วยฮี้  และห้วยคอง ด้านทิศตะวันออกจะแบ่งแม่น้ำสงครามเป็นลุ่มน้ำย่อยแม่น้ำสงครามตอนล่าง  ที่จุดบรรจบห้วยคองกับแม่น้ำสงครามด้านทิศตะวันตกอยู่บนแนวสันปันน้ำห้วยหลวงกับแม่น้ำสงคราม  ส่วนทางทิศใต้จรดภูเขาภูพานบนแนวสันปันน้ำ  พื้นที่โดยทั่วไปบริเวณที่ราบถึงลาดชัน ครอบคลุมพื้นที่ ๓ จังหวัด คือ อุดรธานี หนองคาย สกลนคร มีลุ่มน้ำสาขา  ๘ ลุ่มน้ำ คือ แม่น้ำสงครามตอนบนส่วนที่ ๑  ห้วยศาลจอด ห้วยผาลาด ห้วยทวน แม่น้ำสงครามตอนบนส่วนที่ ๒ ห้วยโคน ห้วยคำมิต และแม่น้ำสงครามตอนบนส่วนที่ ๓  จำนวนประชากร ๔๗๔,๒๙๔  คน(เต็มพื้นที่)

สภาพปัญหา

                   - ขาดแคลนน้ำเพื่อการเกษตร

                   - ขาดแคลนน้ำอุปโภคบริโภค

                   - น้ำท่วม

- ดินเค็ม

๒๐.  ลุ่มน้ำแม่น้ำสงครามตอนล่าง พื้นที่ลุ่มน้ำ ๓,๐๖๕.๖๐ ตร.กม. หรือ ๑,๙๑๖,๐๐๐.๙๖ ไร่

ขอบเขตพื้นที่ลุ่มน้ำทิศเหนือจรดลำห้วยในลุ่มน้ำแม่น้ำโขงส่วนที่ ๗   ทิศตะวันออกจรดแม่น้ำโขง  ทิศตะวันตกอยู่แนวบรรจบของห้วยคองกับแม่น้ำสงคราม  ส่วนทางทิศใต้อยู่แนวบรรจบกับห้วยน้ำอูนกับแม่น้ำสงคราม  พื้นที่ที่เป็นที่ราบถึงลาดชัน ถัดมาเป็นเนินลอนลูกคลื่นลาดชันพื้นที่ส่วนใหญ่เป็นทุ่งหญ้าหรือป่าไม้พุ่มเตี้ยสลับกับพืชไร่ ครอบคลุมพื้นที่ ๒ จังหวัด คือ สกลนคร นครพนม มีลุ่มน้ำสาขา  ๖ ลุ่มน้ำ คือ ห้วยซาง แม่น้ำสงครามตอนล่างส่วนที่ ๑ ห้วยโนด แม่น้ำสงครามตอนล่างส่วนที่ ๒  ห้วยน้ำเมา และแม่น้ำสงครามตอนล่างส่วนที่ ๓  จำนวนประชากร ๒๙๔,๒๑๗ คน

สภาพปัญหา

                   - ขาดแคลนน้ำเพื่อการเกษตร และอุปโภคบริโภค

                   - น้ำท่วม

- ขาดการบริหารจัดการน้ำ

                   - ปัญหาทรัพยากรป่าไม้

๒๑.  ลุ่มน้ำห้วยน้ำยาม พื้นที่ลุ่มน้ำ ๑,๗๓๐.๐๘ ตร.กม. หรือ ๑,๐๘๑,๒๙๘.๒๙ ไร่

                   ทางทิศเหนืออยู่บนแนวสันปันน้ำระหว่างลำน้ำสาขาของห้วยน้ำยามกับลำน้ำสาขาของแม่น้ำสงคราม  และจุดบรรจบของห้วยน้ำยามกับแม่น้ำสงคราม  ทิศตะวันออกอยู่บนแนวสันปันน้ำของห้วยน้ำยามกับห้วยน้ำอูน  ทิศตะวันตกอยู่บนแนวสันปันน้ำของห้วยน้ำยามกับลำน้ำสาขาแม่น้ำสงคราม ทิศใต้อยู่บนแนวสันปันน้ำภูผาเหล็กและภูผาทอง  ซึ่งเป็นแนวปันน้ำระหว่างลุ่มน้ำย่อยแม่น้ำสงครามตอนบน  ลุ่มน้ำย่อยห้วยน้ำอูนและลุ่มน้ำย่อยห้วยน้ำยาม  พื้นที่เป็นที่ราบสลับที่ดอน ครอบคลุมพื้นที่ ๒ จังหวัด คือ สกลนคร นครพนม มีลุ่มน้ำสาขา  คือ ลำน้ำยามตอนบน ห้วยโทง ลำน้ำยามตอนล่าง จำนวนประชากร  ๒๑๒,๑๔๖  คน

สภาพปัญหา

                   - ขาดแคลนน้ำเพื่อการเกษตร และอุปโภคบริโภค

- น้ำท่วม

- ตลิ่งพัง

                   - ปัญหาคุณภาพน้ำ

๒๒.  ลุ่มน้ำห้วยน้ำอูน พื้นที่ลุ่มน้ำ ๓,๕๔๒.๘๙ ตร.กม. หรือ ๒,๒๑๔,๓๐๖.๔๓ ไร่

                   พื้นที่ทางทิศเหนืออยู่บนแนวสันปันน้ำห้วยน้ำอูนกับห้วยน้ำยาม  และจุดบรรจบของห้วยน้ำอูนกับแม่น้ำสงคราม ทิศตะวันออกอยูบนแนวสันปันน้ำของห้วยน้ำอูนกับลำน้ำสาขาที่ไหลลงหนองหาน  และห้วยน้ำอูนกับห้วยน้ำพุง  ทิศตะวันออกอยู่บนแนวสันปันน้ำของภูผาทอง  ซึ่งเป็นแนวสันแบ่งลุ่มน้ำย่อยแม่น้ำสงครามตอนบน  ห้วยน้ำยาม  และห้วยน้ำอูน  ทิศใต้อยู่บนแนวสันปันน้ำตามแนวภูเขาก้อ  ภูนางงอย  ภูเขียว  ครอบคลุมพื้นที่ ๒ จังหวัด คือ สกลนคร นครพนม มีลุ่มน้ำสาขา  ๔ ลุ่มน้ำ             คือ ลำน้ำอูนตอนบน ห้วยปลาหาง ลำน้ำอูนตอนกลาง และลำน้ำอูนตอนล่าง  จำนวนประชากร ๔๐๐,๔๒๙  คน

สภาพปัญหา

                   - ขาดแคลนน้ำเพื่อการเกษตร และอุปโภคบริโภค

- น้ำท่วม

- ขาดการบริหารจัดการน้ำ

- ดินขาดคุณภาพ

๒๓.  ลุ่มน้ำห้วยทวย พื้นที่ลุ่มน้ำ ๗๘๒.๖๔ ตร.กม. หรือ ๔๘๙,๑๔๘.๖๗  ไร่

                   มีลักษณะเป็นแนวแคบๆ ทางด้านเหนือสุดของภาคสภาพพื้นที่เป็นลูกคลื่นติดกันจนถึงเนินเขา  โดยมีกลุ่มหินชุดโคราชรองรับอยู่  ห้วยทวยมีต้นกำเนิดจากที่ราบสูงบริเวณทางด้านทิศใต้ของ  อำเภอกุสุมาลย์ จังหวัดสกลนครไหลลงที่บริเวณบ้านปากทวย  อำเภอท่าอุเทน  จังหวัดนครพนม ครอบคลุมพื้นที่ ๒ จังหวัด คือ สกลนคร นครพนมมีลุ่มน้ำสาขา  ๒ ลุ่มน้ำ คือ ห้วยทวยตอนบน และห้วยทวยตอนล่าง  จำนวนประชากร ๘๖,๗๓๑ คน

สภาพปัญหา

                   - ขาดแคลนน้ำเพื่อการเกษตร และอุปโภคบริโภค

                   - น้ำท่วม

                   - สิ่งแวดล้อมเป็นพิษ

                   -  การเก็บกักน้ำเพื่อการใช้ประโยชน์ขาดประสิทธิภาพ

๒๔.  ลุ่มน้ำแม่น้ำพุง พื้นที่ลุ่มน้ำ ๘๓๖.๕๔ ตร.กม. หรือ ๕๒๒,๘๓๗.๒๔  ไร่

                   มีแนวสันปันน้ำความสูงประมาณ  ๓๐๐ – ๕๐๐   ม.รทก.  เป็นแนวแบ่งเขตระหว่างลุ่มน้ำย่อยน้ำพุงกับลุ่มน้ำย่อยห้วยน้ำอูน  ลุ่มน้ำย่อยห้วยน้ำก่ำ  และลุ่มน้ำย่อยห้วยบางทรายจังหวัดสกลนคร  อยู่ทางทิศเหนือและทิศตะวันตกของลุ่มน้ำเป็นต้นกำเนิดของลุ่มน้ำพุง  พื้นที่ลุ่มน้ำตอนบนเป็นภูเขาสูง  ที่ลาดชันและลดหลั่นเป็นเนินสูง ตอนกลางถึงตอนล่างเป็นที่ราบถึงลูกคลื่นลอนลาด  ครอบคลุมพื้นที่  จังหวัดสกลนคร  มีลุ่มน้ำสาขา  ๒ ลุ่มน้ำ คือ น้ำพุงตอนบน และน้ำพุงตอนล่าง  จำนวนประชากร ๔๔,๒๗๘ คน

สภาพปัญหา

                   - ขาดแคลนน้ำเพื่อการเกษตร และอุปโภคบริโภค

                   - การบริหารจัดการน้ำไม่ดีพอ  ใช้ประโยชน์   ไม่คุ้ม

๒๕.  ลุ่มน้ำห้วยน้ำก่ำ พื้นที่ลุ่มน้ำ ๒,๖๗๘.๒๐  ตร.กม. หรือ ๑,๖๗๓,๘๗๗.๒๖  ไร่

                   มีแนวสันปันน้ำความสูงประมาณ  ๓๐๐  ม.รทก.  เป็นแนวแบ่งเขตระหว่างลุ่มน้ำย่อยลำน้ำก่ำ  กับลุ่มน้ำย่อยลำน้ำพุง  ลุ่มน้ำย่อยแม่น้ำโขงส่วนที่ ๘  และลุ่มน้ำย่อยห้วยชะโนดในจังหวัดสกลนคร  ทางทิศเหนือทิศตะวันตกของลุ่มน้ำเป็นต้นกำเนิดของลำน้ำบังและน้ำก่ำ  พื้นที่ลุ่มน้ำตอนบนเป็นภูเขาสูงที่ลาดชันและลดหลั่นเป็นเนินสูง  ตอนกลางเป็นที่ราบถึงลูกคลื่นลอนลาด  ตอนล่างเป็นที่ที่ค่อนข้างราบถึงราบเรียบ ครอบคลุมพื้นที่ ๒ จังหวัด คือ สกลนคร นครพนม  มีลุ่มน้ำสาขา  ๖ ลุ่มน้ำ คือ ลำน้ำก่ำส่วนที่ ๑ ลำน้ำก่ำส่วนที่ ๒ น้ำบังตอนบน น้ำบังตอนล่าง     ลำน้ำก่ำส่วนที่ ๓ และลำน้ำก่ำส่วนที่ ๔  จำนวนประชากร ๔๒๓,๖๖๔  คน

สภาพปัญหา

                   - ขาดแคลนน้ำเพื่อการเกษตร และอุปโภคบริโภค

- น้ำท่วม

- น้ำเสีย

                   - ปัญหาการจัดการน้ำ

๒๖.  ลุ่มน้ำห้วยบางทราย พื้นที่ลุ่มน้ำ ๑,๓๙๘.๔๔  ตร.กม. หรือ ๘๗๔,๐๒๗.๓๑  ไร่

                   มีแนวสันปันน้ำความสูงประมาณ  ๓๐๐  ม.รทก.  เป็นแนวแบ่งเขตระหว่างลุ่มน้ำย่อยห้วยบางทราย กับลุ่มน้ำย่อยลุ่มน้ำก่ำ  ลุ่มน้ำย่อยห้วยชะโนด  ลุ่มน้ำย่อยห้วยมุก  ลุ่มน้ำย่อยห้วยบังอี่  ในจังหวัดมุกดาหาร  ทางทิศเหนือและทิศตะวันตกของลุ่มน้ำเป็นต้นกำเนิดของห้วยบางทราย  พื้นที่ลุ่มน้ำตอนบนเป็นภูเขาสูง  ที่ลาดชันและลดหลั่นเป็นเนินสูง  ตอนกลางเป็นที่ราบถึงลูกคลื่นลอนลาด  ตอนล่างเป็นที่ที่ค่อนข้างราบถึงราบเรียบ ครอบคลุมพื้นที่  ๓ จังหวัด คือ สกลนคร นครพนม มุกดาหาร มีลุ่มน้ำสาขา  ๔ ลุ่มน้ำ คือ ห้วยบางทรายส่วนที่ ๑ ห้วยบางทรายส่วนที่ ๒ ห้วยบางทรายส่วนที่ ๓  ห้วยบางทรายส่วนที่ ๔  จำนวนประชากร ๖๐,๘๗๓  คน

สภาพปัญหา

                   - ขาดแคลนน้ำเพื่อการเกษตร และอุปโภคบริโภค

                   - น้ำท่วม

                   - คุณภาพน้ำ

                   - แหล่งท่องเที่ยว น้ำขาดการดูแลรักษา

๒๗.  ลุ่มน้ำห้วยมุก พื้นที่ลุ่มน้ำ ๗๙๗.๑๘ ตร.กม. หรือ ๔๙๘,๒๓๗.๗๓  ไร่

                   มีแนวสันปันน้ำทางทิศตะวันตก  ความสูงประมาณ  ๓๓๒  ม.รทก.  เป็นแนวแบ่งเขตระหว่างลุ่มน้ำย่อยห้วยมุกกับลุ่มน้ำย่อยห้วยบังอี่  ในจังหวัดมุกดาหาร  เป็นต้นกำเนิดของลำน้ำห้วยมุก  พื้นที่ลุ่มน้ำตอนบนเป็นภูเขาสูง  ที่ลาดชันและลดหลั่นเป็นเนินสูง  ตอนกลางเป็นที่ราบถึงลูกคลื่นลอนลาด  ตอนล่างเป็นที่ที่ค่อนข้างราบถึงราบเรียบ ครอบคลุมพื้นที่จังหวัดมุกดาหาร  มีลุ่มน้ำสาขา  ๒ ลุ่มน้ำ คือ ห้วยมุกตอนบน และห้วยมุกตอนล่าง จำนวนประชากร ๑๑๗,๔๖๘   คน

 

สภาพปัญหา

                   - ขาดแคลนน้ำเพื่อการเกษตร และอุปโภคบริโภค   

- น้ำท่วม

- คุณภาพน้ำ                                           

- แหล่งท่องเที่ยว น้ำขาดการดูแลรักษา

๒๘.  ลุ่มน้ำห้วยบังอี่ พื้นที่ลุ่มน้ำ ๑,๕๖๔.๔๒  ตร.กม. หรือ ๙๗๗,๗๖๑.๔๓  ไร่

                   มีแนวเทือกเขาความสูงประมาณ  ๔๐๐  ม.รทก.  เป็นแนวแบ่งเขตระหว่างลุ่มน้ำย่อยห้วยบังอี่กับลุ่มน้ำย่อยห้วยบางทราย  ลุ่มน้ำย่อยห้วยมุก  และลุ่มน้ำย่อยแม่น้ำโขงตอนล่างในจังหวัดมุกดาหาร  ทางทิศเหนือและทิศตะวันตกของลุ่มน้ำ  เป็นต้นกำเนิดของห้วยบังอี่  พื้นที่ลุ่มน้ำตอนบนเป็นภูเขา  ที่ลาดชันและลดหลั่นเป็นเนินสูง  ตอนกลางเป็นที่ราบถึงลูกคลื่นลอนลาด  ตอนล่างเป็นที่ที่ค่อนข้างราบถึงราบเรียบ ครอบคลุมพื้นที่จังหวัดมุกดาหาร มีลุ่มน้ำสาขา ๓ ลุ่มน้ำ คือ ห้วยบังอี่ตอนบน ห้วยบังอี่ตอนกลาง และห้วยบังอี่ตอนล่าง จำนวนประชากร ๑๑๒,๘๓๔   คน

สภาพปัญหา

                   - ขาดแคลนน้ำเพื่อการเกษตร และอุปโภคบริโภค

                   - น้ำท่วม

                   - คุณภาพน้ำ

๒๙.  ลุ่มน้ำโขงตอนล่าง พื้นที่ลุ่มน้ำ ๓,๓๕๘.๖๘  ตร.กม. หรือ ๒,๐๙๙,๑๗๕.๘๖  ไร่

                   สภาพพื้นที่โดยทั่วไปมีแนวเทือกเขาความสูงประมาณ ๕๐๐ ม.รทก. อยู่ทางทิศเหนือและ                      ทิศตะวันตกของลุ่มน้ำ และเป็นแนวแบ่งเขตระหว่างลุ่มน้ำสาขาแม่น้ำโขงตอนล่างกับลุ่มน้ำสาขาห้วยบังอี่  โดยพาดยาวจากจังหวัดมุกดาหารถึงอุบลราชธานี  พื้นที่ลุ่มน้ำตอนบนเป็นภูเขาที่ลาดชันและลดหลั่นเป็นเนินสูงและเป็นต้นกำเนิดของห้วยบังอี่ ตอนกลางเป็นที่ราบถึง ลูกคลื่นลอนลาด ทางตอนล่างเป็นพื้นที่ค่อนข้างราบถึงราบเรียบ  จำนวนประชากร ๒๓๕,๖๐๒  คน

สภาพปัญหา

                   - ขาดแคลนน้ำเพื่อการเกษตร และอุปโภคบริโภค

                   - น้ำท่วม

                   - คุณภาพน้ำ

หลักเกณฑ์และแนวทางการนำน้ำในแหล่งน้ำสาธารณะไปใช้

                   สภาพปัญหาเกี่ยวกับทรัพยากรน้ำในปัจจุบัน

                   -  ขาดแคลนน้ำ

                   -  การแย่งชิงน้ำ

                   -  การใช้น้ำอย่างฟุ่มเฟือยและขาดประสิทธิภาพ

                   -  มลพิษทางน้ำ

                   -  อุทกภัยและภัยแล้ง

                   ปัญหาการนำน้ำจากแหล่งธรรมชาติหรือแหล่งน้ำสาธารณะไปใช้  ในการอุปโภคบริโภค  เกษตร  อุตสาหกรรม  พานิชยกรรม  ท่องเที่ยวและกิจกรรมอื่นๆ  ซึ่งปัจจุบันมีผลกระทบต่อระบบนิเวศน์ลุ่มน้ำและผู้ใช้น้ำในลุ่มน้ำมาก